c moll
Encyklopedia PWN
kompozytor austriacki, jeden z największych twórców w historii muzyki.
styl brillant
muz. styl w muzyce fortepianowej 1. poł. XIX w., odznaczający się rozbudowanymi partiami popisowymi (wirtuozowskie pasaże, błyskotliwe figury, ornamenty) i odcinkami o charakterze kantylenowym (śpiewnym), sentymentalnym, zwłaszcza w takich gatunkach i formach, jak: koncert, sonata, rondo, nokturn, polonez, walc;
[s. brijạ̃; fr.],
tonacja
muz. podstawa melodyczno-harmoniczna utworu w systemie dur-moll, wyznaczona przez związki funkcyjne między dźwiękami i akordami danej gamy durowej lub molowej;
[łac. < gr.],
kompozytor austriacki.
muz. końcowy fragment utworu lub jego części, zwykle nawiązujący do materiału tematycznego dzieła;
kompozytor austriacki przedstawiciel klasycyzmu w muzyce, najstarszy z tzw. klasyków wiedeńskich.
